Antivirale effecten van paddenstoelen: onderzoeksoverzicht
Het meeste onderzoek naar de gezondheidsvoordelen van medicinale paddenstoelen concentreerde zich op kanker, maar in de traditionele geneeskunde werden ze ook gebruikt om virale infecties te voorkomen, verlichten en behandelen. Zoals we zullen zien overlappen de antivirale en kankerbestrijdende effecten van paddenstoelen elkaar; Paddenstoelen versterken de immuunrespons die kanker en virussen aantast.
Cochran en Lucas onderzochten in de jaren vijftig de antivirale werking van medicinale paddenstoelen: dat ontdekten ze Calvatia gigantea (gigantische puffball) en Agaricus campestris (weidepaddestoel) beschermt muizen tegen poliomyelitisvirus.
Calvatia gigantea bevat calvacine, een stof met sterke kankerbestrijdende en antivirale werking (maar kan niet worden gebruikt omdat het onaanvaardbare bijwerkingen veroorzaakt).
In 1966 hebben Cochran et al. ontdekte dat boletus edulis (koning boleet, eekhoorntjesbrood), Calvatia gigantea (gigantische puffbal), Suillus luteus (gladde krik), Lentinus edodes (shii-take), en Piptoporus betulinus (berkenpolypore) bestrijden effectief de griepveroorzakende influenzavirussen.
De Japanse wetenschappers concentreerden zich op de griep en uiteraard op shiitake:
- Halverwege de jaren zeventig isoleerden Yamamura en Cochran de actieve stof AC1970P, die de Orthomyxoviridae. Orthomyxovirussen zijn een familie van RNA-virussen die drie geslachten omvat Influenza virus, waartoe alle menselijke, vogel- en varkensgriepvirussen behoren; Isavirussen, die verliezen veroorzaken in de zalmkwekerij; Thogotovirussen en Quaranjavirussen die kunnen worden overgedragen door teken en muggen.
- Mori ontdekte deeltjes die de uitscheiding van menselijke interferonen verhogen, dat wil zeggen dat het lichaam erop reageert alsof ze van virale oorsprong zijn en de reactie van het immuunsysteem versterken.
- Suzuki et al. ontdekte dat RNA gevonden in shiitake-sporen de productie van interferon stimuleert. Ook bevat het mycelia-extract van shiitake-paddenstoelen KS-2, dat de griep helpt voorkomen en behandelen.
De focus van het onderzoek op de griep en de waarde van deze ontdekkingen wordt duidelijk als we de omvang van het probleem in ogenschouw nemen. Seizoensgebonden griepepidemieën en occasionele pandemieën (wereldwijde epidemie) – met reeds bekende of nieuwe, opkomende varianten, zoals de vogel- en varkensgriep – infecteren een groot deel van de menselijke bevolking, resulteren in 3-5 miljoen gevallen van ernstige ziekte en veroorzaken 250,000 gevallen. -500,000 sterfgevallen per jaar. In de 20th eeuw deden zich drie grieppandemieën voor: de Spaanse griep in 1918, de Aziatische griep in 1958 en de Hong Kong-griep in 1968, die elk meer dan een miljoen doden tot gevolg hadden. De Spaanse griep van 1918 was een van de dodelijkste natuurrampen in de geschiedenis van de mensheid: er werden 500 miljoen mensen besmet en 50 tot 100 miljoen mensen gedood (destijds 3 tot 5% van de gehele menselijke bevolking).
De focus van de griep is echter verschoven sinds de AIDS-epidemie in 1981 en de ontdekking van het HIV-virus in 1983.
Dr. Tadao Aoki rapporteerde in 1983 over een 57-jarige HIV-positieve vrouw die werd behandeld met lentinaans. De vrouw was een borstkankerpatiënt die waarschijnlijk besmet was geraakt door een bloedtransfusie tijdens de operatie. Destijds werd ze behandeld met lentinan tegen kanker. Na een behandeling van 5 maanden werd ze HIV-negatief, het aantal T-helper-lymfocytcellen (CD4 T-cellen) verbeterde aanzienlijk, terwijl de activiteit van natural killer (NK)-cellen toenam van 36% naar 80.8%. Drie jaar later was ze nog steeds gezond en had ze geen verdere medische behandeling nodig.
Dr. Aoki beschreef de antivirale activiteit van lentinan op HIV-patiënten op de 3erd Internationale Conferentie over Immunopharmacologie in Florence, Italië in 1985. Hij benadrukte dat patiënten zich vaak al na twee weken gezond voelen, maar dat de symptomen vrijwel altijd terugkeren als lentinan gedurende ten minste zes maanden niet wordt gebruikt.
Eind jaren tachtig vonden Tochikura, Nakashima en Yamamoto van de Universiteit van Yamaguchi effectieve middelen tegen vier stammen van HIV-1980 en één stam van HIV-1. Ze ontdekten dat lentinansulfaat de HIV-infectie van cel tot cel 2% – 85.9% blokkeert. Het extract van shiitake-mycelium (LEM) remt de cel-tot-cel-infectie in vergelijkbare mate, net als PSK uit de medicinale paddenstoel Trametes versicolor (= Coriolus versicolor, Kalkoenstaart). Dit staat in schril contrast met de effectiviteit van AZT (zidovudine, azidothymidine, merknaam: Retrovir) – het eerste officiële antiretrovirale medicijn voor HIV/AIDS – dat de overdracht van cel naar cel met slechts 2.8-10.2% remt. AZT wordt echter nog steeds gebruikt; en er zijn geen anti-HIV-medicijnen uit medicinale paddenstoelen. Tochikura, Nakashima en Yamamoto publiceerden deze resultaten in 1989 in de Journal of AIDS (JAIDS) (Wolters Kluwer, New York).
Antivirale geneesmiddelen moeten worden gecombineerd met lentinan (en andere actieve paddenstoelverbindingen). Kaneko ontdekte bijvoorbeeld dat lentinan en AZT samen HIV 5-24 keer effectiever remmen dan AZT alleen (afhankelijk van de virusstam).
PSK (vanaf Trametes versicolor) remt ook de HIV-infectie door virale receptoren te modificeren en de adhesie van het virus aan lymfocyten te voorkomen. Bovendien stimuleert PSK de productie van interferon, wat een algemeen antiviraal effect.
Eind 1980 meldden Dharmananda en BK Kim dat Ganoderma lucidum polysachariden helpen seropositieve patiënten.
Tegelijkertijd meldden verschillende Amerikaanse artsen verbeteringen bij patiënten met Kaposi-sarcoom en andere aan AIDS gerelateerde symptomen na gebruik van Grifola frondosa (maitake, kip uit het bos) extract.
Beeldbronnen: Flickr (Norman Mackenzie – Calvatia gigantea), Getty Images (griepposter)