Przeciwwirusowe działanie grzybów leczniczych: badania kliniczne
Po nieoczekiwane rezultaty u pacjentów z AIDS chorych na raka, którzy odnieśli korzyści ze stosowania lentinański, rząd japoński zatwierdził stosowanie lentinanu w krajowym programie badawczym dotyczącym zwalczania AIDS.
W pierwszym badaniu wzięły udział osoby chore na hemofilię zakażone wirusem HIV. W niecałe trzy miesiące niektórzy pacjenci odzyskali prawidłowy poziom limfocytów. Wpływ lentinanu na zakażenie wirusem HIV został publicznie uznany, a 16 szkół medycznych i szpitali kontynuowało badania nad jego potencjałem.
W dzisiejszych czasach wielu ekspertów medycznych na całym świecie wie, że lentinan skutecznie wzmacnia i przystosowuje odporność na infekcje wirusowe. Lentinan poprawia produkcję i regenerację pomocniczych limfocytów T; zwiększa to zdolność zabijania limfocytów T typu „naturalni zabójcy” (NKT). Dodatkowo lentinan bezpośrednio zwiększa zdolność zabijania komórek NKT.
D. Abrams i in. rozpoczęła pierwsze badanie kliniczne dotyczące zastosowania lentinanu w walce z AIDS w USA w 1989 roku. Badanie pilotażowe wykazało 30% wzrost liczby pomocniczych limfocytów T4 u pacjentów.
W 1998 roku Gordon M, Bihari B, Goosby E, Gorter R, Greco M, Guralnik M, Mimura T, Rudinicki V, Wong R, Kaneko Y opublikowali wyniki 2 badań klinicznych kontrolowanych placebo (faza I/II) lentinan łącznie u 98 pacjentów zakażonych wirusem HIV w USA. Badanie wykazało poprawę aktywności komórek CD4 i neutrofili, która ze względu na małą wielkość próby nie była istotna statystycznie. Ponieważ nie stwierdzono znaczących skutków ubocznych, a tendencje były pozytywne, autorzy zalecili długoterminowe badanie kliniczne lentinanu w skojarzeniu z didanozyną (ddI) lub zydowudyną u pacjentów zakażonych wirusem HIV.
Po wstępnym badaniu zespół rozpoczął 12-miesięczne badanie kliniczne dotyczące lentinanu w połączeniu z didanozyną (ddI, nazwa handlowa: Videx). Stwierdzili, że u pacjentów otrzymujących lentinan poziom CD4 wzrósł (średnio o 142 komórki CD4/mmXNUMX3), podczas gdy spadły w grupie kontrolnej.
W 2000 roku H. Nanba, N. Kodama, D. Schar i D. Turner opublikowali wyniki długoterminowego badania klinicznego na 35 pacjentach zakażonych wirusem HIV leczonych frakcją D maitake, beta glukanem ekstrahowanym z grzybów maitake (Grifola frondosa). Naukowcy zmierzyli poziom CD4+ liczba komórek, miano wirusa, objawy zakażenia wirusem HIV, stan choroby wtórnej i poczucie dobrostanu. U 20 pacjentów liczba komórek CD4+ wzrosła 1.4–1.8 razy, podczas gdy u ośmiu pacjentów spadła do 0.8–0.5 razy. Miano wirusa wzrosło u 9 pacjentów i spadło u 10 pacjentów. Jednakże 85% zgłosiło lepsze samopoczucie w związku z objawami i chorobami wtórnymi wywołanymi przez HIV.
W 2011 roku G. Adotey, A. Quarcoo, JC Holliday, S. Fofie i B. Saaka opublikowali wyniki badania na małą skalę z udziałem 8 pacjentów z HIV w Ghanie, którzy otrzymywali wyłącznie skojarzony ekstrakt z grzybów leczniczych. W ciągu zaledwie 2 miesięcy liczba limfocytów T CD4+ znacznie wzrosła, co wskazuje, że wysokiej jakości ekstrakty z grzybów mogą pomóc w kontrolowaniu zakażenia wirusem HIV, stosowane samodzielnie lub jako adiuwant w standardowej terapii przeciwretrowirusowej.
Źródła obrazu: Flickr :: caspar s (Grifola frondosa, maitake)